حکمت خداوند

خداوند به یکى از پیامبران وحى کرد:

 که فردا صبح اول چیزى که جلویت آمد بخور! و دومى را بپوشان! و سومى را بپذیر! و چهارمى را ناامید مکن! و از پنجمى بگریز!

  پیامبر خدا صبح از خانه بیرون آمد. در اولین وهله با کوه سیاه بزرگى روبرو شد، کمى ایستاده و با خود گفت :خداوند دستور داده این کوه را  بخورم. در حیرت ماند چگونه بخورد! آنگاه به فکرش رسید خداوند به چیز محال دستور نمى‌دهد، حتماً این کوه خوردنى است. به سوى کوه حرکت کرد هر چه پیش مى‌رفت کوه کوچکتر مى‌شد سرانجام کوه به صورت لقمه‌اى درآمد، وقتى که خورد دید بهترین و لذیذترین چیز است.

 از آن محل که گذشت طشت طلایى نمایان شد. با خود گفت: خداوند دستور داده این را پنهان کنم. گودالى کند و طشت را در آن نهاد و خاک روى آن ریخت و رفت. اندکى گذشته بود برگشت پشت سرش را نگاه کرد دید طشت بیرون آمده و نمایان است. با خود گفت من به فرمان خداوند عمل کردم و طشت را پنهان نمودم .

 سپس با یک پرنده برخورد نمود که باز شکارى آن را دنبال مى‌کرد. پرنده آمد دور او چرخید. پیامبر خدا با خود گفت: پروردگار فرمان داده که این را بپذیرم. آستینش را گشود، پرنده وارد آستین حضرت شد. باز شکارى گفت: اى پیامبر خدا! شکارم را از من گرفتى من چند روز است آنرا تعقیب مى‌کردم .

 پیامبر با خود گفت: پروردگارم دستور داده این را ناامید نکنم. مقدارى گوشت از رانش برید و به او داد و از آن محل نیز گذشت ناگاه قطعه گوشت گندیده را دید، با خود گفت: مطابق دستور خداوند از آن باید گریخت .

 پس از طى مراحل به خانه برگشت شب در خواب به او گفتند: مأموریت خود را خوب انجام دادى. آیا حکمت آن مأموریت را دانستى و چرا چنین مأموریتى به شما داده شد؟ پاسخ داد: نه! ندانستم .

 گفتند: اما منظور از کوه غضب بود. انسان در هنگام غضب خویشتن را در برابر عظمت خشم گم مى‌کند. ولى اگر شخصیت خود را حفظ کند و آتش ‍ غضب را خاموش سازد عاقبت به صورت لقمه‌اى شیرین و لذیذ در خواهد آمد. و منظور از طشت طلا عمل صالح و کار نیک است ، وقتى انسان آن را پنهان کند خداوند آن را آشکار مى‌سازد تا بنده‌اش را با آن زینت و آرایش دهد، گذشته از این که اجر و پاداشى براى او در آخرت مقدر کرده است . و منظور از پرنده ، آدم پندگویى است که شما را پند و اندرز مى‌دهد، باید او را پذیرفت و به سخنانش عمل کرد. و منظور از باز شکارى شخص نیازمندى است که نباید او را ناامید کرد.

 و منظور از گوشت گندیده غیبت و بدگویى پشت سر مردم است ، باید از آن گریخت و نباید غیبت کسى را کرد.